سايت پیران فایل

پروپوزال کلیک کنید

 پایان نامه  کلیک کنید

مقاله  کلیک کنید

پاورپوینت تمامی رشته ها  کلیک کنید 

نمونه سوالات امتحانی کلیک کنید  

درخواست رایگان پایان نامه ، پروپوزال ، پاورپوینت ، نمونه سوالات امتحانی و ... کلیک کنید  

بیش از 20 گیگ مقالات ، پروپوزال ، پایان نامه ، پاوروینت های درسی فقط کافیه درخواست خود را رایگان ثبت کنید تا در عرض کمتر از 2 ساعت بر روی سایت قرار داده شود.

زیبایی چیست و چگونه به دست می آید؟

زینت و زیبایی یکی از جلوه های خلقت خداوند است و نه تنها مذمت نشده بلکه بسیار پسندیده و مطلوب پروردگار می باشد.

خداوند می فرماید:

قل من حرّم زينة اللَّه التى اخرج لعباده

بگو چه كسى زينت‏هاى الهى را كه براى بندگان خود آفريده حرام كرده است. ( اعراف، 32)

حال نکته این جا است که زیبایی چیست و چطور بدست می آید؟

زیبایی یک کیفیتی در شیئ یا فرد است که دیگری با دیدن آن، حالت وجد و نشاط به او دست می دهد. این حالت می تواند نسبی و شخصی باشد یعنی هر شخصی، از دیدن یک کیفیت خاصی به وجد آید و آن را زیبا ببیند.

یعنی ممکن است یک گل یا تصویر را دو نفر ببینند، یکی آن را زیبا حس کند و دیگری احساسی نداشته و برایش معمولی باشد. یا یکی زشت ببیند و دیگری معمولی یا زیبا.

در مورد اشخاص هم همین طور است. مولوی حکایت می کند که روزی سلطان، لیلی را احضار کرد تا ببیند که این لیلی که این قدر مجنون عاشقش بوده چه جور زنی هست؟ وقتی وی را مشاهده کرد دید زنی سیاه چرده و زشت است.

         گفت ليلى را خليفه كان توى              كز تو مجنون شد پريشان و غوى‏

         از دگر خوبان تو افزون نيستى            گفت خامش چون تو مجنون نيستى

بنابراین زیبایی یک حالت نسبی است و واقعیتی به جز درک و احساس بیننده ندارد.

شاید بتوان گفت که دو نظریه عمده در مورد زیبایی شاختی وجود دارد :

اول این که زیبایی امری ذاتی و در خلقت انسان است. یعنی یک فرد از وقتی بدنیا می آید ، و در مسیر رشد و بلوغ، به صورت زیبا یا زشت در می آید به طوری که این حالت قابل تغییر نیست و اگر کسی صورت زیبایی نداشت، دیگر قابل اصلاح نیست. تلقی و باور عموم افراد از زیبایی همین است.

دوم این که زیبایی امری بیرونی و عارضی است یعنی با مجموعه ای از آرایش ها و پوشش ها ، شخص زیبا می شود و اگر تزیین نکند، معمولی خواهد بود. در این صورت ، تزیین و زیبایی، امری اختیاری بوده و خارج از قدرت شخص نیست.

بر این مبنا، تکلیف کردن دیگران به رعایت زیبایی و آراستن ، معنی دارد و می توان دستور به رعایت نکات بهداشتی و زیباشناسی داد.

شاید دقیقتر این است که بگوییم زیبایی افراد ، تلفیقی از دو نظریه فوق است یعنی ممکن است شخصی در شرائط خوب و آب و هوای مناسب یا در اثر تغذیه و خورد و خوراک خوب، چهره زیباتری داشته باشد نسبت به کسی که در زیر ،آفتاب سوزان زندگی کرده و مسائل بهداشتی و خوراکی را رعایت ننموده است. این ها جای انکار نیست.

ولی در عین حال، همین شخص هم می تواند با انجام برخی دستور العمل های طبی و گیاهی و یا با اصلاح پوشش و آرایش مناسب، زیبایی لازم را به دست آورد.

گاهی ممکن است شخص به خودی خود زیبا بوده اما بر اثر یک پوشش نامناسب، نازیبا جلوه کند. لذا نباید اشخاص به زیبایی ذاتی خود مغرور شده یا از چهره طبیعی خود دلسرد گردند.

با توجه به این نکته که زیبایی امری شخصی بوده و به نگاه بیننده مربوط می شود،  ذکر این نکته ضروری است که نباید شخص، خود را زیبا دانسته و خیال کند که همه او را زیبا می دانند بلکه از نگاه دیگران باید خود را مورد نقد و بررسی قرار دهد.

نتیجه گیری:

انسان باید برای حفظ زیبایی خود هم جهات طبیعی و محیطی را رعایت کند (خوراک و آب و هوا و ..) و هم جهات بیرونی را مثل آراستن ، استعمال عطر و پوشش مناسب.

البته پوشش مناسب به معنی پوشش غربی و بر تن کردن لباس تنگ و مد روز نیست. بلکه از یک نگاه سالم، پوشیدن لباس مناسب و حتی حجاب کامل در خانم ها، زیبایی بیشتر جلوه می کند. در یک نگاه سالم، لختی و بی حجابی، هیچ گونه زیبایی ندارد بلکه حتی زشت هم هست.

شما نيز نظري براي اين مطلب ارسال نماييد:

ارسال نظر خصوصی

ذخیره مشخصات