فرهنگ بومی پیرانشهر
جشنواره فرهنگی هنری بازيهاي بومی محلی به منظور ترويج مباني فرهنگي و هويتی از طريق اين صنعت با نگاه ويژه به مردم منطقه ، شناخت و حمايت از استعدادهاي موجود اين صنعت در منطقه با رويكرد بوميسازي و تقويت توليد ملي، ايجاد فضاي رقابت فرهنگي و هنري ميان مردم فعال در عرصه بازيهاي بومی محلی در شهرستان پیرانشهر (جوار رودخانه زاب کنار پل هنگ آباد) با همکاری حوزه مقاومت سپاه شهداء کوپر و هنگ آباد و اداره ورزش و جوانان پیرانشهربر گزار شد .
عبدالله خضر پور مسئول اجرای این برنامه و فرمانده حوزه عشایری شهداء منگور کوپر در مصاحبه با خبرنگار کورد پیام هدف از اجرای این جشنواره را احیاء و زنده نگه داشتن بازی های بومی محلی خواند و گفت : با ترویج این باز ی ها در منطقه خود بخود مردم از فرهنگ غرب گرایی پرهیز می کنند و به سوی فرهنگ بومی محلی گرایش پیدا کرده و سوق داده می شوند
وی به ارتقاء و رشد این جشنواره اشاره کرد و گفت : ايجاد زمينه براي رشد و شكوفايي خلاقيت هاي جوانان این منطقه در صنعت فرهنگی و هنری و بازي های بومی محلی ، نمايش توانمندي هاي آنان ، به عنوان الگوهايي از اهداف برگزاري اين رويداد فرهنگي به شمار مي رود.
فرمانده حوزه کوپر اظهار داشت : در این جشنواره اجرای شعر از طرف شاعران عشایر منطقه و همچنین بازیهای بومی محلی از جمله اسب سواری، هفت سنگ ، طناب کشی ، هفت سنگ ، چادر عشایر ، جوراب بازی و همچنین پخت کلانه و نان برگزار گردید.
در این بازیها عشایر منطقه منگور حضور داشتند که در پایان به افراد برگزیده جشنواره هدایایی از طرف بخش حوزه کوپر و اداره تربیت بدنی با حضور مسئولین وعشایر اهدا گردید.
پیرانشهر یکی از شهرهای کردنشین استان آذربایجان غربی و مرکز شهرستان پیرانشهر در شمال غربی ایران است. پیرانشهر به لحاظ تقسیمبندی مناطق کردنشین جزء منطقه مکریان میباشد.
پیرانشهر به دلیل داشتن سنگهای گرانیت دارای شهرت جهانی است. ذخایر شناخته شده سنگهای گرانیت این شهر چهار میلیون تن برآورد میشود که به لحاظ تنوع رنگ و طرح استحکام در ایران و جهان منحصر به فرد است. سینیتهای سبز پیرانشهر در نوع خود در دنیا منحصربهفرد هستند و تنها یک توده کوچک مشابه آن در کشور ایتالیا وجود دارد، به طوری که در موزه ایتالیا نگهداری میشود. شهرستان پیرانشهر پس از منطقه لرستان به عنوان دومین منطقه دارای معادن سنگ گرانیت کشور شناخته شدهاست.
شهر پیرانشهر به دلیل داشتن ۶۰۰ میلیمتر بارندگی در سال از زیباترین شهرهای کشور به شمار میرود. این شهر بدلیل قرار گرفتن در مسیر جاده ترانزیت جمهوری اسلامی با کشور عراق و دیگر کشورهای حوزه دریای مدیترانه، یکی از بزرگترین مراکز تجارت خارجی در ایران است.
در حوزه شهرستان پیرانشهر تعداد ۱۱۳ تپه تاریخی توسط کارشناسان نمایندگی میراث فرهنگی این شهرستان شناسایی و به ثبت سازمان رسیدهاست که این امر حاکی از تاریخی بودن منطقه و شکل گیری و وجود تمدنهای نیرومند ودرخشان قبل از اسلام مانند تمدن ماننا، پارسوا، اورارتو، مادها، زاموا و تمدن اسلامی میباشد.
در منطقهٔ کاوششده تپهٔ لاوین که در حاشیهٔ رودخانهٔ زاب کوچک قرار دارد و حدود دو هکتار وسعت دارد آثار معماری با خشت و چنیه، دادههای سفالی، استخوان حیوانی، ابزارهای سنگی، سردوک و اشیای تزیینی در آن بهدست آمدهاست.
شهر پیرانشهر هر چند فاقد نقطه صفر مرزی بوده ولی واقع شدن در نزدیک نوار مرزی، پیرانشهر را در وضعیتی ویژه قرار داده است که همواره مورد توجه دولتهای مختلف در طول تاریخ بودهاست یعنی با توجه به جایگاهی که پیرانشهر در مرز ایران و عراق داشته، یک موقعیت ژئوپولتیک ممتاز و در عین حال سختی تلقی میشدهاست و به همین دلیل از دیرباز نیز داری ۳ پادگان پیرانشهر، جلدیان و پسوه و یکی از پایگاههای مهم در کشور ایران بودهاست. بنا به نوشته فاستوس بیوزاند در سده چهارم میلادی پیرانشهر شهری آباد و مرکز فرماندهی نظامی بوده است. در دور ساسانیان نیز از اهمیت ویژهای برخوردار بوده به طوری که شاپور شاه ساسانی در جنگ با فرزند واساک سرباز بزرگ هایک کبیر در اطراف پیرانشهر اردو زده بودپیرانشهر دارای یک فرودگاه نظامی نیز هست. در دوره ساسانیان این ناحیه مرزی از لحاظ جلوگیری از مهاجمین غربی اهمیت فراوان داشت و در جنگهای ساسانیان و هفتالیان مرکز اردوکشی ایران بود.
پیرانشهر یک شهر تجاری و اقتصادی است و دارای مجتمعهای تجاری زیاده بوده که دراین زمینه نیز گردشگران زیادی را به خود جذب کردهاست. روزانه پنج هزار مسافر و گردشگر وارد پیرانشهر میشوند.